Gdy siedziała tak na swoim "legowisku" lustrując otoczenie w poszukiwaniu spinozaurzycy, kątem oka dostrzegła ruch. Zaczęła obserwować najpierw zbliżającego się, potem pijącego wodę styracozaura. Nie przypominała sobie, aby spotkała go kiedykolwiek wcześniej, toteż postanowiła nie spuszczać go z oczu. W międzyczasie dalej zastanawiała się gdzie ukryła się Kamirah. Może powinna odpocząć jeszcze trochę i poszukać jej tropów? Wciąż czuła zapach wszystkich stworzeń, jakie wzięły udział w potyczce. Minie sporo czasu, zanim owa perfuma stąd zniknie.

Shahiid podniosła łeb w stronę rozmówczyni poruszając pióropuszem z tyłu głowy. Jednak jej kompanka się znalazła! I była żywa!
- Żyję, jak widać, chyba, że podczas gdy spałam stało się coś o czym jeszcze nie wiem - odparła z nutą rozbawienia - Nic co nie zagoi się za jakiś tydzień, ale do tego czasu pewnie będę musiała się bardziej czy mniej oszczędzać. - Miała nadzieję, że w praniu wyjdzie bardziej, aniżeli mniej. Nie miała w planach kolejnego takiego cyrku.
Mówiąc to, zeskoczyła z kamienia, i wyprostowawszy nogę, pokazała Khamirze swoje obrażenia.
- Myślałam, że już po tobie, a nie miałam jak się do was przedrzeć. Po drodze otrzymałam to..  - przestała, aby wskazać ponownie odniesione rany - Ale, niewielka cena w zamian za oglądanie ciebie dalej żywej. Jej głos nabrał poważnego tonu, co było dość rzadkie w jej usposobieniu.
Podreptała w stronę spinozaura powłócząc lekko zranioną nogą. Nie lubiła być nie w pełni sprawna, czuła się.. odsłonięta. Machnęła opierzonym na końcu ogonem, rozcinając ze świstem powietrze.
- Ale, skoro już o tym mowa.. Pragnę stwierdzić prozaiczny fakt - i tu wyprostowała się, aby wydawać się większą aniżeli była w rzeczywistości. Ha, gdyby to cokolwiek dało, myślała w duchu, i tak wyglądam dla niej jak mrówka, i i tak pewnie to niewiele da - jeśli dalej będziesz się tak dawać ponosić emocjom i nie rozważać każdego podjętego działania z wyprzedzeniem, to niedługo albo ciebie, albo nas wszystkich może nie być, a te jakże urokliwe tereny - rozejrzała się po dolinie i okolicznych klifach - przypadną w spadku komuś innemu. Ja wiem, że z waćpanny gorączka, ale czasem dla zdrowia lepiej wziąć na wstrzymanie. Chyba, że znajdziesz sztab uzdrowicieli, którzy będą czuwać nad każdym twoim krokiem..
Zrobiła kilka kroków w stronę rzeki, aby napić się ponownie chłodnej cieczy i nawodnić organizm, po czym znowu podniosła łeb, już po  raz ostatni.
- Pamiętaj też o pewnej rzeczy.. Nie jesteś odpowiedzialna tylko za siebie, ale i za tych, którzy podążają za tobą. Chcesz, aby oddawali życie na darmo, albo bez potrzeby? Życie jest jedno, zdrowie jest jedno, wrogowie przychodzą i odchodzą.
Nie żywiła do dinozaura urazy, owszem, zdarzyło się, trudno, bywa, ale wnioskowała, że nie był to pierwszy raz, a skoro po tamtym Kamirah nie wysnuła żadnych, w jej mniemaniu, wniosków.. Bała się, że któryś z kolejnych razów będzie tym ostatnim, o jeden za dużo.

Potrząsnęła łbem zaniepokojona, gdy obok raptora pojawił się spinozaur. Jednak oba dinozaury były w opłakanym stanie, cały we krwi i ranach. Musiało dojść do ostrej walki, wywnioskowała to ze słów raptorzycy. Przez chwilę zastanawiała się, czy nie podejść do dwóch osobników i nie włączyć się w rozmowę, ale... po co?
Wycofała się, zostawiając samicę swemu losowi, musiała poszukać pożywienia.

Gdy jedna z ofiar Shahiid wylądowała u łap spinozaura, odpowiedziała tylko:
- Nie musisz mnie dokarmiać... Poza tym, wiem że postąpiłam głupio, jednak ochrona terenu przed intruzami i szpiegami to nasz obowiązek, bynajmniej mój - skrzętnie podeszła do wody i przeglądnęła się w tafli wody, jednak jedyne co zobaczyła to rozmazana plama.
Wszystko teraz było dla niej rozmazanymi plamami, przez poważną ranę wywołaną przez Haven'a.
- Przydałby nam się uzdrowiciel,  nieprawdasz?
Nie oczekiwała odpowiedzi od strony raptorzycy, ale faktycznie, przydałby się ktoś z tej rangi, zważywszy na rany odniesione w walce.
Zamierzała wracać w okolice wulkanu, gdzie teren był bardziej otwarty i przewidywalny. Niestety będzie musiała wracać tu aby zaspokajać głód i pragnienie. Co innego, jeżeli jakieś zbłąkane stado argentunozaurów, bądź lambeozaurów zajdzie aż pod wulkan, jednakże nie spodziewała się ich w takich miejscach.
Rozglądnęła się - w okolicy nie było widać nikogo, kto mógłby jej zagrażać, lub przez chwilowe zaćmienie, nic nie widziała.